Z instruktorem Capoeira grupy Porto De Minas, Markiem „Espigao” Spiegolskim rozmawiała Ksenia Ukleja

Niezależna Gazeta Obywatelska

Czym różni się Capoeira od innych sztuk walki?

Capoeira zawiera w sobie wiele aspektów, jest połączeniem muzyki, tańca, akrobatyki i oczywiście walki. Ruchy w niej są luźne, płynne, rytmiczne. W odróżnieniu od niektórych sztuk walki w Capoeira nie znajdziemy bloków czy sztywnych krótkich uderzeń. Ale to, co w głównej mierze odróżnia ją od innych sztuk walki, to praca skupiona na projektach socjalnych. W Brazylii wiele grup organizuje darmowe lekcje dla dzieciaków i młodzieży z pobliskich dzielnic biedoty, dla których treningi są jedną z nielicznych możliwości odciągnięcia ich od narkotyków czy pijaństwa. Capoeira uczy szacunku do innych i do samego siebie. Nasza grupa Capoeira Porto de Minas prowadzi projekt pod nazwą KILOMBOLA. Warto wybrać tę sztukę walki, ponieważ każdy może znaleźć w niej coś dla siebie. Capoeira będzie taka, jak osoba ją uprawiająca. Dla jednych będzie groźną sztuką walki, a dla innych treningi będą tylko formą rekreacji. Dużą rolę odgrywa również atmosfera. Treningi prowadzone są przy muzyce, co daje wiele radości i energii na resztę dnia.

Wiele osób twierdzi, że nie jest to sztuka walki, a taniec. Jaka jest Twoja opinia na ten temat?

Tak, to prawda wiele osób uważa, że Capoeira to tylko taniec. Ale są to osoby, które widziały tę sztukę wali głównie na pokazach, gdzie jest przedstawiana jako widowisko, show. Ćwiczący starają się pokazać z jak najlepszej strony. Wykonują głównie elementy akrobatyczne, zadają ciosy w taki sposób by nie uszkodzić drugiej osoby. Czy Capoeira jest tańcem, czy sztuką walki? Jedno nie wyklucza drugiego. Capoeira jest sztuką walki, ale zawiera w sobie elementy tańca. Na treningach uczymy się kopnięć, uderzeń, uników, obaleń. Wyrabiamy w sobie reakcje, odruchy na ataki, na zadawane ciosy. Tak jak w innych sztukach walki, to czy ktoś będzie dobrym „wojownikiem”, czy będzie się umiał obronić na ulicy, zależy od chęci i zaangażowania takiej osoby na treningach.

[slideshow]

Kiedy Capoeira pojawiła się w Polsce? Jak zaczęła się Twoja przygoda z nią związana? Czym się teraz zajmujesz?

W Polsce Capoeira pojawiła się w drugiej połowie lat 90. XX w. Pierwszą szkołę w Polsce założył Pan Adam Faba, który miał okazję ćwiczyć ją w Holandii. Moja przygoda z Capoeira zaczęła się w 1998 roku. Rok później odbyło się pierwsze w Polsce Batizado (egzaminy na stopnie), na którym otrzymałem swoją pierwszą cordę (sznur). To co przyciągnęło mnie do Capoeira to jej piękno, lekkość , płynność ruchów, dynamika. Połączenie muzyki, akrobatyki, walki. Zafascynowała mnie jej historia i tradycje. Capoeira ma w sobie wielkie bogactwo kulturowe. Każdy może w niej znaleźć coś dla siebie. Od 2002 roku należę do grupy Capoeira Porto de Minas. Jest to grupa z wieloletnim doświadczeniem. Powstała w Brazylii w mieście Belo Horizonte w 1990 roku. Grupa działa pod dyrekcją Mestre Niltinho, który aktualnie prowadzi zajęcia w Belgii. Została utworzona w celu zachowania kultury Capoeira poprzez jej nauczanie wszystkich, niezależnie od rasy, koloru skóry czy pozycji społecznej.

Kto może ćwiczyć tę sztukę walki?

Capoeira może ćwiczyć każdy beż względu na wiek, czy płeć. Nie trzeba mieć żadnych predyspozycji. Najważniejsze są chęci. Na treningach wszystkiego uczymy od podstaw, rozciągamy się. Nikt nie wymaga od osoby początkującej, że na pierwszych zajęciach będzie musiała skakać salta czy machać nogami nad głowami innych. Wszystko przychodzi z czasem. Jak mawiał mistrz Pastinha: “Capoeira é para homem, menino e mulher, só não aprende quem não quer.” – Capoeira jest dla mężczyzn, dzieci i kobiet, nie nauczy się jej tylko ten kto nie chce.

Na treningach nie używa się imion tylko przezwisk. Skąd się to wzięło?

Na treningach używamy apelido co oznacza po portugalsku nazwisko, przydomek. W świecie Capoeira to imię wojownika Capoeira. Zgodnie z tradycją jest nadawane przez mistrza, każdemu adeptowi podczas Batizado („chrzest” – pierwsze egzaminy na stopień). Dawno temu, kiedy uprawianie Capoeira było zakazane przez prawo, Capoeiristas posługiwali się apelido w celu utrudnienia identyfikacji ich przez policję. Moje apelido to Espigao. Słowo Espigao pochodzi od espiga. Espiga oznacza kolbę kukurydzy. Jeśli na polu kukurydzianym jedna kukurydza wyrośnie ponad inne, wtedy mówi się na nią espigao. Ale nie tylko… Jeśli ktoś ma dom i dobudowuje dodatkowe piętro – to też jest espigao, lub jeśli jest kolej i sieć kolei się rozrasta to również jest to espigao. Słowo espigao oznacza zatem coś co się rozrosło, wyrosło ponad inne itd.

Dziękuję za rozmowę.

Komentarze są zamknięte