Organizacja Polska część III: Na własną rękę

Niezależna Gazeta Obywatelska

Powstanie ONRu w roku 1934 poprzedził szereg zakulisowych działań mających na celu oderwanie od SN-u tajnych struktur, dzięki czemu w decydującym momencie, usamodzielnienia się Ruchu Młodych, kierownictwo partii utraciło wpływ nad wytworzoną sytuacją.  Cel został osiągnięty. Powstała nowa partia z dużym potencjałem i zapleczem politycznym.

Liderzy Ruchu Młodych na wiele miesięcy przed powstaniem ONRu scentralizowali tajne struktury obozu narodowego powołując do życia jedną, wielostopniową Organizację Polską, która zastąpiła wszystkie inne obejmując tym samym najwyższe kompetencje.

Był to ściśle zakonspirowany związek o bardzo skomplikowanych strukturach.

Była to tak tajna organizacja, że dziś trudno jednoznacznie określić jej nazwę, zwłaszcza, że ze względów konspiracyjnych, nie można było jej używać. Ze względu na jej tajny, wewnętrzny charakter zostało ukute określenie Organizacja Wewnętrzna, jednak sami działacze niższego szczebla przyznali, że nazwą tajnej struktury było po prostu słowo-hasło „Polska”.

W ten sposób został spopularyzowany termin Organizacja Polska, który to termin przeszedł do historii.

Ze względu na zakres działania dzieliła się na piony, natomiast ze względu na stopień wtajemniczenia na poziomy. Najniższym był poziom „S”, czyli sekcja, do którego weszli konspiratorzy z tajnego „Orła Białego”, następnie poziom „C”, zwany organizacją Czarneckiego, szeregi tego poziomu zapełnili działacze „ZETu”, wreszcie najwyższy poziom „Z” – Zakon Narodowy, w skład którego weszli najwybitniejsi członkowie warszawskiej „Straży Narodowej”. Sama instytucja „Zakonu Narodowego” miała o wiele starsze tradycje sięgające lat 1905-1914, kiedy to we Lwowie i Warszawie tajny „Zakon” skupiał wybitnych działaczy prawicowych.

Organizacja Polska powstała w łonie „Straży Narodowej”, po zdominowaniu której, oderwała ją od SN. Tym samym SN pozostała pozbawiona tajnych struktur. Wkrótce Dmowski powołał na miejsce „Straży Narodowej”, siedmioosobowe, tajne kierownictwo SN nazwane „siódemką”, docelowo do składu kierownictwa dokooptowano jeszcze dwie osoby i w tej sposób powstała tajna „dziewiątka”, nie mająca jednak tej siły i zaplecza co oderwana „Straż Narodowa”.

Z inspiracji Organizacji Polskiej powstał Obóz Narodowo-Radykalny, będąc zewnętrzną strukturą umożliwiającą oficjalną działalność.

Tajne struktury i poziomy wtajemniczenia składające się na Organizację Polską stanowiły skomplikowany system hierarchicznej, niezwykle elitarnej selekcji członków mającej na celu wyłonienie nadprzeciętnej, wybitnej elity –  ideowej arystokracji.

Autor: Tomasz Greniuch

Komentarze są zamknięte