Niezależna Gazeta Obywatelska

Nakładem wydawnictwa Jedność ukazały się „Kwiatki świętego Franciszka z Asyżu” w pochodzącym z 1910 roku młodopolskim przekładzie Leopolda Staffa. Ta klasyczna pozycja, autorstwa anonimowego kronikarza, doskonale ukazuje głęboką wiarę świętego i jego charyzmat, losy Franciszka i jego zakonnych współbraci.

Jan Bernardone, który przyjął imię Franciszka, żył w latach 1181-1226. Urodził się w Asyżu, jego ojciec był kupcem. W przyklasztornej szkole nauczył się łaciny i rachunków, co przy okazji pokazuje jak rozwinięta była edukacja powszechna w średniowieczu. W 1202 roku walczył w wojnie między Asyżem a Perugią, schwytany przez wrogów przez rok przesiedział w więzieniu. W 1205 roku Bóg powołał go do służby bliźnim. W 1208 od papieża Innocentego III dostaje pozwolenie na stworzenie zakonu. W 1223 roku Honoriusz III zatwierdził regułę zakonu. Franciszek był założycielem zakonów franciszkanów, sióstr klarysek i trzeciego zakonu dla ludzi świeckich, twórcą tradycji szopek bożonarodzeniowych. Zmarł w 1226 roku. Po dwu latach Grzegorz IX ogłosił go świętym. W cztery lata po śmierci świętego jego zakon liczył 10.000 braci. Franciszka do dziś służą Bogu i potrzebującym.

Jan Bodakowski