Kartka z kalendarza: dziś mija 166. rocznica bitwy pod Miłosławiem, największej bitwy stoczonej podczas powstania wielkopolskiego w dobie Wiosny Ludów

Niezależna Gazeta Obywatelska

Powstanie wielkopolskie 1848 wybuchło w Wielkopolsce w związku z ogólnopolskimi przygotowaniami do powstania narodowego. Na wieść o berlińskiej rewolucji marcowej 20 marca 1848 r. utworzono w Poznaniu Komitet Narodowy, który sprzeciwił się projektowi bezpośredniego wcielenia części Poznańskiego do Prus. Zorganizowano wojsko powstańcze na czele z L. Mierosławskim. 11 kwietnia 1848 r. Komitet podpisał jarosławiecką konwencję przewidującą rozwiązanie większości oddziałów powstańczych w zamian za autonomię części Poznańskiego. Prusacy nie dotrzymali umowy i zaatakowali powstańców. 29 kwietnia 1848 r. doszło do bitwy pod Książem zakończoną kapitulacją Polaków. Dowodzący Prusakami generał Blumen (2500 żołnierzy i 4 działa) ruszył dwiema kolumnami od Środy i Wrześni na znajdującego się w Miłosławiu Ludwika Mierosławskiego, który skoncentrował w mieście 1200 żołnierzy i 4 działa. Początkowo Mierosławski wdał się z Blumenem w pertraktacje, jednak na wieść o spieszącym mu z pomocą z Nowego Miasta oddziale Józefa Garczyńskiego (1000 żołnierzy) oraz idącym z Pleszewa oddziale Feliksa Białoskórskiego (1200 żołnierzy), zerwał rozmowy, co doprowadziło do walki. Bitwę pod Miłosławiem stoczono 30 kwietnia 1848 r.

W pierwszej fazie bitwy słabsze siły polskie zostały wyparte z Miłosławia i zajęły pozycje po obu stronach szosy. W pościg za cofającymi się Polakami Blumen rzucił jazdę. Pościg pruski został wstrzymany z chwilą nadejścia Garczyńskiego, a gdy nadszedł Białoskórski, Polacy ruszyli do kontrataku. W drugiej fazie bitwy na skutek przybycia posiłków, Polacy przeprowadzili pomyślne kontruderzenie wzdłuż osi drogi, uprzedzili szarżę pruskiej jazdy i wdarli się do miasteczka. Prusacy zmuszeni zostali do odwrotu, jednak wyczerpane walką oddziały powstańcze nie były zdolne do pościgu. Zwycięstwo nie zostało wykorzystane operacyjnie. Straty polskie wyniosły około 200 żołnierzy, a pruskie – 225 żołnierzy.

Mimo zwycięstw strony polskiej pod Wrześnią i Sokołowem wojska powstańcze uległy rozprzężeniu, co doprowadziło do podpisania 9 maja 1848 r. umowy kapitulacyjnej.

Więcej zobacz na: http://wrzesnia.w.interia.pl/historia/wiosnal.htm i o powstaniu wielkopolskim: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wojsko_wielkopolskie_1848_roku

Komentarze są zamknięte