Klin podatkowy jest najsilniej odczuwalny przez rodziny z niskimi dochodami

Autor Obywatelski

Klin podatkowy i płaca minimalna. Wyjaśnijcie, co znaczy sformułowanie „klin podatkowy” – pisze czytelnik. Spełniamy prośbę. Definicja jest taka: klin podatkowy to różnica między całkowitym kosztem zatrudnienia pracownika zatrudnionego na pełny etat, a wynagrodzeniem „na rękę”, jakie ten pracownik otrzymuje. Inaczej mówiąc, klin podatkowy jest sumą danin płaconych przez pracownika i pracodawcę z tytułu umowy o pracę.

W Polsce od 1 stycznia tego roku obowiązuje miesięczna płaca minimalna w kwocie 2000 zł brutto. Po odjęciu obciążeń na rzecz US i ZUS pracownik zatrudniony za najniższą krajową dostanie na rękę (netto) ok. 1459 złotych.

Daniny na rzecz ZUS po stronie pracownika są w takiej sytuacji następujące: składka emerytalna – 195,20 zł, składka rentowa – 30 zł, składka chorobowa – 49 zł. Dochód pracownika po odliczeniu ZUS wynosi więc 1725,80 zł.

Do tego dochodzą obciążenia na rzecz Urzędu Skarbowego: składka zdrowotna – 155,32 zł, koszty uzyskania przychodu dla pracownika zamieszkałego w miejscowości, gdzie znajduje się zakład pracy – 111, 25 zł. Podstawa opodatkowania podatkiem PIT zaokrąglona do pełnych złotych wynosi więc 1615 zł. Od tej kwoty odliczamy jeszcze 46,33 zł ulgi i zaliczkę PIT zaokrągloną do pełnych złotych – 111 zł.

Po wykonaniu tych wszystkich operacji z kwoty 2000 zł brutto pracownikowi zostaje dokładnie 1459,48 zł.
Wynagrodzenie pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę wiąże się także z kosztami po stronie pracodawcy. W przypadku pensji 2000 zł brutto są one następujące: składka emerytalna – 195,20 zł, składka rentowa – 130 zł, składka wypadkowa – 36 zł, składka na Fundusz Pracy – 49 zł, składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – 2 zł.

Suma składek pracodawcy wynosi więc w tej sytuacji 412,20 zł, a całkowity koszt zatrudnienia pracownika na etacie 2000 zł brutto wynosi z punktu widzenia pracodawcy 2412,20 zł.

Po tych wszystkich operacjach możemy obliczyć wysokość klina podatkowego: 2412,20 (całkowity koszt zatrudnienia pracownika) – 1459,48 (kwota netto na rękę) = 952,72 zł. Wskaźnik klina podatkowego, którym także posługują się ekonomiści, wynosi: 952,72 : 2412,20 = 39,50 proc.

Klin podatkowy ma więc istotny wpływ na płacę minimalną, z jednej strony zmniejszając wzrost pensji z punktu widzenia pracownika, jak i podnosząc koszt etatu z punktu widzenia pracodawcy. Klin podatkowy w Polsce skutkuje tym, że pracodawca chcący zwiększyć pracownikowi pensję o 100 zł brutto wyda na tę podwyżkę 120 zł, zaś pracownik „na rękę” otrzyma zaledwie 70 zł, zaś pozostałe 50 zł zostanie skonsumowane przez składki socjalne i zaliczkę na podatek dochodowy. Koszt podwyżki brutto o 200 zł to 240 zł i 140 zł netto dla pracownika, podwyżki o 500 zł to 600 zł i 350 zł netto. Równocześnie, ze względu na bardzo niskie kwoty przychodów zwolnione z opodatkowania w Polsce klin podatkowy jest najsilniej odczuwalny właśnie przez rodziny osiągające niskie dochody.

Źródło: www.kurier.pap.pl

Komentarze są zamknięte